​

Ανοιξιάτικη Επιλογή Ποιητών

​

Δημιουργία: 2010

Σχεδιασμός και ερμηνεία: Eric Cenat και Patrice Delbourg

​

​

«Ο Frédéric-Louis Sauser, περισσότερο γνωστός με το ψευδώνυμο Blaise Cendrars, γεννήθηκε στο La Chaux-de-Fonds, στην ελβετική επικράτεια. Μπερέ στο πλάι, μάτια λαθραία, το κατακόκκινο πρόσωπό του μιας φωτισμένης διαφήμισης για τον παλιό Καλβαντός δεν είναι αυτό ενός ακαδημαϊκού τροβαδούρου: «Έχω πραγματικά ένα βρώμικο πρόσωπο. Αυτό με ευχαριστεί». Πρώτος σχολιαστής τουνεωτερισμός, συνεχίζει να γράφει στοκινηματογράφος, εκείΜΟΥΣΙΚΗ, εκείποίηση, les ζωγράφοιde la Ruche και το μεθύσι του Μονπαρνάς.

Ο Léger, ο Chagall, ο Braque, ο Delaunay, ο Modigliani τον πλαισιώνουν. Μοιράζεται με εικαστικούς καλλιτέχνες το ίδιο ταυτόχρονο όραμα μιας εποχής σε πλήρη μετάλλαξη. Δεν είναι πλέον καιρός για τον καλλιτέχνη να περιπλανηθεί ως μάρτυρας της εποχής του και να χτίσει ένα μνημείο για τις επόμενες γενιές. «Όλα πέφτουν. Ο ήλιος πέφτει. Εμείς πέφτουμε μετά». Δώστε λοιπόν δρόμο στον ποιητή, του οποίου καθήκον είναι να πει αυτό που είναι, να ξέρει πώς να αποκρυπτογραφήσει τα σημάδια της ιστορίας που γράφεται μπροστά στα μάτια μας, ανησυχώντας πάρα πολύ που είναι προς το παρόν, κινδυνεύουν να μην δουν τον εαυτό τους. .

Η περιοδεύουσα βιογραφία του περνά από την Αγία Πετρούπολη, το Μπουένος Άιρες, την Πορτογαλία,Βραζιλίαπάνω απ' όλα η δεύτερη πατρίδα του. Παρατηρεί περισσότερα από όσα ζει τη μιζέρια: «Από πού πηγάζει αυτή η αγάπη για τα απλά, τα ταπεινά, τα αθώα, τις μόδες και τους υποβαθμισμένους; Αυτός ο διάβολος του Cendrars και το γκρίζο galurin του είναι παντού  και τα δύο: Greenwich  Village, όπου παίζουν το χωριό της Νέας Υόρκης και το Francaapper, στη Νέα Υόρκη και το χωριό του Φρανκαμπερ. -garde. Το thirst  να μπερδεύει τους ορίζοντες είναι τεράστιο, η περιττή επιλογή των βιβλίων του το μαρτυρεί αυτό: «Στην καρδιά του κόσμου», «Από όλο τον κόσμο», «Το τέλος του κόσμου», «πάρε με στο τέλος του κόσμου». Επεκτείνει το μόνο του χέρι (το άλλο έχει ακρωτηριαστεί στις 26 Σεπτεμβρίου 1915 στη λάσπη των χαρακωμάτων) προς την τέχνη των Νέγρων, προς τον Γουόλτ Γουίτμαν, προς τους χρυσαυγίτες στην Αλάσκα, τα καθαρά νερά της λίμνης Βαϊκάλης ή τα εδάφη aléoutiennes._cc781905 -5cde-3194-bb3b-136bad5cf58d_ Η ποίηση διακυβεύεται παντού, απλά πρέπει να κοιτάξεις έξω για να τη δεις στη δουλειά, καθαρή μουσικότητα, οργιαστικές γεύσεις, αστάρια κίνησης. Αυτό έλεγε ήδη στην πεζογραφία του Υπερσιβηρικού:

«Όλη η ζωή είναι  απλώς ένα ποίημα, μια κίνηση. Είμαι μόνο μια λέξη, ένα ρήμα, ένα βάθος, με την πιο άγρια, πιο μυστικιστική, πιο ζωντανή έννοια». -Μπλεζ Σέντραρς

​

Πατρίς Ντελμπούργκ

​