​​«Γεννήθηκα το 1967, είκοσι δύο χρόνια μετά το τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου.

Εδώ, στη Γαλλία, ανήκω σε μια ευτυχισμένη γενιά, η οποία σίγουρα βρίσκεται σήμερα αντιμέτωπη με την τρομοκρατία, αλλά δεν ζει τους πόνους και τα μαρτύρια ενός πολέμου.

Γνωρίζω ότι ζω σε μια σχετική και εύθραυστη ειρήνη. Ένιωσα λοιπόν την ανάγκη να γνωρίσω αυτές τις γυναίκες και τους άντρες που δεν ήταν τόσο τυχεροί...

​

Από το 2002, στηριζόμενη στο δικό μουεκπαίδευση ιστορικού, λοιπόν ξεκίνησα αυτόν τον κύκλο θεατρικών αναγνώσεων με τίτλο:

«Άνθρωπος στον πόλεμο».

Ήθελα να ξαναβάλω τον άνθρωπο στο κέντρο αυτού του έργου, τον άνθρωπο με τη δύναμή του και τη δική τουεύθραυστο, ο άνθρωπος που μέσα στη βουή των μαχών αποκαλύπτεται στον εαυτό του, που αντλεί ανεξερεύνητους πόρους από μέσα του, που εξυψώνει ή πουλά την ψυχή του, που μεταμορφώνεται, που επιβιώνει, που πεθαίνει...

 

Έχω ορίσει μια περίοδο: από το 1870 μέχρι σήμερα. Το να λάβω ως αφετηρία την πρώτη γαλλογερμανική σύγκρουση μου φάνηκε συνετό. Αυτή η ελάχιστα γνωστή σύγκρουση είναι, στην πραγματικότητα, η πρώτη από τους σύγχρονους πολέμους και αναμφίβολα η μήτρα των τραγικών γεγονότων του 20ού αιώνα.

Κατεύθυνα την έρευνά μου σε έγγραφα τόσο διαφορετικά όσομαρτυρίες, επιστολές, ποιήματα, μυθιστορήματα και λογοτεχνικά διηγήματα, φυλλάδια, πολιτικές ομιλίες, συνεντεύξεις...

 

Την προσοχή μου έχουν τραβήξει αυτές οι ένδοξες ή άγνωστες φωνές, που είναι οι ευαίσθητες και ακριβείς αντανακλάσεις μιας δεδομένης εποχής, όπου η μεγάλη και η μικρή ιστορία αναμειγνύονται αδυσώπητα, όπου αναδύονται οι υπερβολές και οι αγωνίες των κοινωνιών σε αέναη κίνηση.

Το να διασφαλίσουμε ότι αυτές οι συχνά παραμελημένες ή ξεχασμένες ζωές θα βρουν μια νέα ύπαρξη χάρη στο θέατρο σημαίνει επίσης να προσπαθήσουμε να κατανοήσουμε καλύτερα την πολυπλοκότητα του Ανθρώπου και του κόσμου γύρω μας...»

​

 

Éric Cénat, σκηνοθέτης και ηθοποιός