​

«Αφού έπαιξε τον ρόλο του θύματος ενδοοικογενειακής βίας στο έργοΈνας συνηθισμένος άντρας για τέσσερις ιδιαίτερες γυναίκεςτου Slimane Benaïssa, έστησα μια ανάγνωση με μαρτυρίες που συλλέγονται με τη μορφή συνεντεύξεων,κακοποιημένες γυναίκεςαπό τους συζύγους τους.

Αυτές οι γυναίκες, όλες στεγασμένες σε ανάδοχο σπίτι, μου πρόσφεραν τον λόγο τους με μεγάλη αυτοπεποίθηση και θάρρος. Η ανάγνωση των ιστοριών τους τους επέτρεψε να βάλουν λόγια στα ανείπωτα, στα άρρητα, στα ταμπού.

Αυτό που απαίτησα από αυτούς, αυτό που μου έδωσαν με την πιο ειλικρινή δέσμευση, δεν θα μπορούσα να το αποκτήσω χωρίς την επαγγελματική υποστήριξη των κοινωνικών λειτουργών που τους επέβλεπαν.

​

Στη συνέχεια, πραγματοποίησα παρόμοια δουλειά με ορισμένα μέλη της ομάδας Paroles d'habitants στο Saran, στην περιοχή της Ορλεάνης, γύρω από το ζήτημα τουκοινωνική βία. Και αυτή τη φορά, η δουλειά μας βασίστηκε στην αμοιβαία εμπιστοσύνη, η οποία μας επέτρεψε να γεννήσουμε μια πολύ δυνατή παράσταση όπου ο καθένας θα μπορούσε να νιώσει ότι εκτιμάται και ακούγεται.

Αργότερα, μπόρεσα να ανανεώσω την εμπειρία με τα μέλη της περιοχής Vilpot, ακόμα στο Saran, γύρω από ένα άλλο ευαίσθητο θέμα: τογνώση γραφής. Μεταξύ των μηνών Μαρτίου και Ιουνίου 2012, παρακολούθησα τις προσπάθειες, την πρόοδο και την εξέλιξη ανθρώπων που ήρθαν από μακριά για να ζήσουν στη Γαλλία και να μιλήσουν τη γλώσσα μας.

Σε κάθε ένα από αυτά τα εργαστήρια που οδήγησα, κατάφερα να δω ότι η εμπιστοσύνη όλων των συμμετεχόντων χτίστηκε βήμα-βήμα, βήμα-βήμα, στην υπομονή και την αυτοθυσία των συμμετεχόντων και των ομιλητών.

Είδα επίσης τη συγκίνηση, μερικές φορές ακόμη και την περηφάνια που ένιωθαν οι άνθρωποι όταν άκουγαν τις δικές τους ιστορίες να διαβάζονται από εμένα.

Η ίδια εργασία πραγματοποιήθηκε το 2015, κατόπιν αιτήματος του Association de Gestion des Formations en Alternance pour les Petites et Moyennes Entreprises (AGEFA PME), με μαθητές από ένα επαγγελματικό λύκειο στο Villiers-Le-Bel, σε κατάσταση"παραίτηση.

Πιο πρόσφατα, για να ολοκληρώσω την εργασία μου για την ενδοοικογενειακή βία, συγκέντρωσα διάφορες μαρτυρίες από άνδρες δράστες βίας από τους συντρόφους τους, σε συνεργασία με το SPIP του Meaux σε ένα ανοιχτό περιβάλλον.

​

Όλα αυτά τα "μονοπάτια ζωής" έχουν γίνει από μόνα τους αναγνώσματα, τα οποία το Théâtre de l'Imprévu μπορεί να διανείμει σε διάφορα μέρη όπως λύκεια, βιβλιοθήκες, μουσεία, φυλακές κ.λπ., προκειμένου να ακουστούν οι φωνές όσων σπάνια ακούω.

Οι συζητήσεις και οι πολιτιστικές δράσεις που ακολουθούν αυτές τις αναγνώσεις είναι πάντα πλούσιες σε ερωτηματικά. Οι ακροατές συχνά συγκινούνται όταν ακούν ταξίδια διαφορετικά από τα δικά τους, αλλά μερικές φορές συγκινούνται επίσης για να ανακαλύψουν ότι άλλοι άνθρωποι αντιμετωπίζουν δυσκολίες στη ζωή που είναι κοινές για αυτούς. »

 

Κλαίρη Βιδώνη, σκηνοθέτις και ηθοποιός